ن نامدار و جراحان قديم

ا

پزشکان زن و جراحان نامدار

آثار تاريخي به جاي مانده از پيشينيان گوشه هاي ناچيزي از افتخارات و سخت کوشي مردماني است که در جاي جاي اين سرزمين فعاليت کرده و منشاء خدمات و افتخارات بزرگ در هر منطقه بوده اند اگر وجود مُهرهاي نگهداري شده در موزه هاي لندن(مربوط به شهر اسير در فارس) تاريخ ست و ابراز هويت اين سرزمين را به بيش از هفت هزار سال پيش مي رساند پيشينه ساير فعاليت هاي فرهنگي و اجتماعي نيز دست کمي از آنها ندارد منتها مرور زمان و عدم ثبت و نگهداري آثار آنها ما را از اين گذشته ممتاز محروم کرده است،

وجود صندوقچه قديمي حاوي لوازم و وسايل پزشکي مربوط به مرحوم معصومه مهرعلي از طبيبان مشهور منطقه جنوب خود گواه اين مدعاست،

ايشان پزشکي حاذق و جراحي مشهور بوده که حوزه ي طبابتش مناطق اسير جم، گله دار و سيراف و نواحيجنوب کشور را در بر مي گرفته است.

اين بانوي فرزانه، پزشکي و جراحي را به طور تجربي آموخته بود. در آن سالهايي که در اثر هجوم بيگانگان و دولت م انگليس منطقه در آتش گري دشمنان خارجي و درگيري ها و جنگ و نزاع هاي داخلي و بين طايفه اي مي سوخت ايشان با علم طبي که داشت مجروحان زيادي را مداوا مي کرد و چه بسيار تيرخورده هايي که از شدت درد جانشان به لب رسيده بود و با نوک تيغ جراحي و نيشتر اين بانوي قوي دل گلوله را از بدن زجر کشيده شان به در آورده و آن ها را از کام مرگ مي رهاند، چه بسا ني که در اثر زايمان هاي سخت و بيماري هاي ن متحمل رنج و مشقات زيادي بوده و با دستان تواناي اين بانوي شيردل و شنيدن صداي دل انگيز گريه نوزادشان از درد و ناراحتي نجات پيدا کرده اند، وجود بيماري هاي عفوني و زخم هاي چرکين و تاول هاي دردناک با جراحي و تهيه ضماد و داروهاي تجويزي ايشان به راحتي التيام يافته و دردمندان را از خطر عفونت هاي طولاني و خطر قطع عضو و مرگ هاي دلخراش رهايي بخشيده است.

اين شيرزن در حدود سالهاي 1235 ه ش در منطقه ي اسير به دنيا آمد. پدرش مرحوم مهرعلي از طايفه ي مير شکارهاي اسير است. با پسر عمويش، مرحوم محمد تقي بن حسن بن محمد(ميرشکار) ازدواج مي کند و از اين ازدواج صاحب سه دختر و يک پسر مي شود، پس از مدتي به منطقه جم رفته و در آنجا ست مي گزيند و باز بيماران و دردمندان از تجربه و درمان هاي او بهره مند مي گردند ، لازم به ذکر است ايشان نيز همچون ساير پزشکان و طبيبان آن دوران از بيماران هيچه هزينه و حق العملي دريافت نمي کرده اند.

سکينه متوفي 1364 ه ش به عقد و ازدواج حاج ابراهيم نيک خواه متوفي 1319 ه ش ، کلثوم به عقد و ازدواج حسينقلي مصلحي متوفي 1310 ه ش، مريم دختر کوچکش به عقد مشهدي عليرضا اجرايي متوفي 1340 ه ش در مي آيند و تنها پسرش محمدتقي اجرايي فرزند محمدتقي متوفي 1358 ه ش است.

سرانجام اين بانوي فداکار در سال 1323 ه ش در 88 سالگي دار دنيا را وداع گفته و در قبرستان ملا حسين جم به خاک سپرده مي شود.

پس از فوت ايشان، مرحوم محمدتقي که پزشکي را از مادر آموخته بود، راه مادرش را ادامه مي دهد.

محمدتقي اجرايي نقل کرده پس از فوت مادرم براي در آوردن گلوله از بدن کسي نيازمند به ماده ايي شدم و هر چه وسايل پزشکي مادر را جستجو کردم داروي موردنظر را نيافتم؛ شب به اين نيت که مادرم را در خواب ببينم خوابيدم؛ در عالم رويا مادرم را ديدم و سراغ آن دارو را از او گرفتم. صبح اول وقت به آدرسي که مادرم داده بود رفتم و آن را به راحتي پيدا کردم.

در اين صندوقچه ي قديمي تعداد زيادي کيسه هاي پارچه اي حاوي انواع داروهاي گياهي منطقه و تعدادي ابزار في پزشکي و جراحي مثل نيشتر، انبرک، سوزن و . وجود دارد.